تقاضا برای حمل و نقل عمودی به قدمت تمدن بشری است.قدیمی‌ترین سکوهای بالابراز نیروی انسان، حیوان و هیدرولیک برای بلند کردن وزنه استفاده می‌کردند. دستگاه‌های بالابر تا زمان انقلاب صنعتی به این حالت‌های قدرت اولیه متکی بودند.

در یونان باستان، ارشمیدس یک دستگاه بالابر بهبود یافته را که توسط طناب و قرقره کار می‌کرد، توسعه داد.استفاده شدهیک وینچ و یک اهرم برای پیچاندن طناب بالابر روی ماسوره.

در سال ۸۰ میلادی، گلادیاتورها و حیوانات وحشی از این سکوی بالابر ابتدایی برای بالا بردن ... استفاده می‌کردند.رسیدنارتفاع عرصه در کولیسئوم رومی.

سوابق قرون وسطایی شامل افراد بی‌شماری است که این دستگاه بالابر و الگوهایی را که تدارکات را به مکان‌های دورافتاده می‌رساندند، بلند می‌کردند. مشهورترین آنها سکوی بالابر صومعه سنت بارام در یونان است. این صومعه در بالای کوهی در حدود ۶۱ متر بالاتر از سطح زمین واقع شده است. بالابر از سبد یا تورهای باری برای حمل افراد و کالاها به بالا و پایین استفاده می‌کند.

در سال ۱۲۰۳، سکوی بالابر صومعه‌ای واقع در سواحل فرانسه با استفاده از یک تردمیل عظیم نصب شد. الاغ نیروی بالابری را فراهم می‌کرد. با پیچیدن طنابی به دور یک ستون عظیم، بار بلند می‌شد.

در قرن هجدهم، نیروی مکانیکی در توسعه سکوهای بالابر شروع به استفاده کرد. در سال ۱۷۴۳، لویی پانزدهم فرانسوی نصب سکوهای بالابر پرسنل با استفاده از وزنه‌های تعادل را در کاخ خصوصی ورسای مجاز دانست.

در سال ۱۸۳۳، سیستمی با استفاده از میله‌های رفت و برگشتی، معدنچیان را در کوه‌های هارز آلمان بالا می‌برد.

در سال ۱۸۳۵، یک سکوی بالابر تسمه‌ای به نام «ماشین وینچ» در کارخانه‌ای در بریتانیا نصب شد.

در سال ۱۸۴۶، اولین سکوی بالابر هیدرولیکی صنعتی پدیدار شد. سپس دستگاه‌های بالابر برقی دیگری نیز کمی بعد از آن به بازار آمدند.

در سال ۱۸۵۴، مکانیک آمریکایی اوتیس مکانیزم چرخ‌دنده را اختراع کرد و سکوی بالابر ایمن را در نمایشگاه تجاری نیویورک به نمایش گذاشت.

در سال ۱۸۸۹، زمانی که برج ایفل ساخته شد، یک سکوی بالابر با نیروی بخار نصب شد و سپس از آسانسور استفاده شد.

در سال ۱۸۹۲، تجهیزات بالابری کوه آستیلرو در شیلی تکمیل شد. تاکنون، ۱۵ سکوی بالابر هنوز از ماشین‌آلات و تجهیزات مربوط به بیش از ۱۱۰ سال پیش استفاده می‌کنند.

در حال حاضر، «تونل گوتارد» که در گراوبوندن سوئیس در حال ساخت است، یک تونل راه‌آهن زیرزمینی از پیست‌های اسکی آلپاین به سایر کشورهای اروپایی است. طول این تونل ۵۷ کیلومتر است و انتظار می‌رود در سال ۲۰۱۶ تکمیل و برای تردد افتتاح شود. در ایستگاه قطار پرسرعت «آلپ» که حدود ۸۰۰ متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد، یک سکوی بالابر مستقیماً به زمین ساخته خواهد شد. پس از تکمیل، این طولانی‌ترین سکوی بالابر در جهان خواهد بود. پس از رسیدن به زمین از طریق سکوی بالابر، مسافران می‌توانند سوار قطار سریع‌السیر گشت‌وگذار در یخچال‌های آلپاین شوند و در عرض دو ساعت به پیست در کوه برسند.